کاهش عفونت های بیمارستانی با تغییردر نانوساختار سطوح

به گزارش مجله تخصصی کامپیوتر، محققان دریافتند که اندازه نانوساختار ها در سطوح مختلف در کاهش آلودگی های باکتریایی موثر است.

کاهش عفونت های بیمارستانی با تغییردر نانوساختار سطوح

به گزارش خبرنگار باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس یکی از دلایل اصلی عفونت های بیمارستانی است. این پاتوژن ها به ویژه به این دلیل مشکل ساز هستند که می توانند بیوفیلم های بسیار مستحکمی را در هر دو سطح طبیعی و مصنوعی تشکیل دهند که حذف آن ها بسیار مشکل است.

بیوفیلم حاصل از باکتری ها به طور موثری فرد را در برابر موادی مانند آنتی بیوتیک ها مقاوم می نماید و باعث می گردد درمان بسیار مشکل گردد؛ بنابراین بسیار مهم است که در وهله اول از شکل گیری بیوفیلم ها جلوگیری گردد.

اما برای اینکه بتوانیم روی رشد بیوفیلم تأثیر بگذاریم، محققان باید مکانیسم هایی را که باکتری ها به انواع مختلفی از مواد چسبیده اند، درک نمایند. مناطقی مانند دستگیره درب یا ایمپلنت های پزشکی در محیط های بیمارستان دارای توپوگرافی هائی با مقیاس نانو هستند. در زیر میکروسکوپ، این سطوح به ظاهر صاف به صورت مناظر خشن و نامنظم کوه ها و دره ها ظاهر می شوند.

در مطالعات قبلی، تیمی از دانشگاه Saarland آلمان به سرپرستی فیزیکدانی به نام پروفسور کارین جاکوبز و یک میکروبیولوژیست به نام پروفسور مارکوس بیشوف، کشف کردند که باکتری ها در طی مکانیسمی از طریق تعداد زیادی مولکول های منفرد در دیواره سلولی باکتری ها به سطوح جامد چسبیده اند.. ابعاد این مولکول های اتصال دهنده به دلیل نوسانات حرارتی متفاوت است که می تواند تغییرات طول حدود 50 نانومتر را القا کند.

فراوری لنز های ترکیبی مصنوعی با الهام از طبیعت

اکنون تیمی از محققان دریافته اند که تجزیه و تحلیل دقیق ترکیب توپوگرافی سطوح نانوساختار وسیله مستقیمی برای درک نیرو های چسبنده ای است که باکتری ها را به یک سطح متصل می نمایند. این کشف نوید بخش روش های جدید تحقیق برای یافتن راه های مبارزه با باکتری هایی است که در محیط های بالینی بسیار خطرناک هستند.

این تیم تحقیقاتی سطوح سیلیکون را برای نمایش نانوساختار ها در اندازه های مختلف آماده کردند. آن ها سپس نیرو هایی را که سلول های باکتریایی به طور جداگانه به سطوح نانوساختار می چسباند، اندازه گیری کردند. این آزمایشات نشان داد که با افزایش اندازه نانوساختارها، نیرو های چسبندگی کاهش می یابند. به عبارت ساده تر، اگر زبری سطح افزایش یابد، بسیاری از مناطق به عنوان مکان های چسبندگی در دسترس نیستند، بنابراین کاهش قدرت چسبندگی بین سلول های باکتری و سطح به وجود خواهد آمد.

این نتیجه بسیارمهم است، زیرا نشان می دهد که بهینه سازی توپوگرافی نانوساختار یک سطح می تواند چسبندگی باکتری را به حداقل برساند و در نتیجه احتمال تشکیل بیوفیلم را کاهش دهد. این تیم تحقیقاتی خاطرنشان کردند که این نتیجه می تواند برای سایر انواع باکتری ها و سایر انواع سطوح هم اعمال گردد. یافته های این مطالعه ممکن است به ساخت مواد جدید و همچنین بهبود مواد موجود که توانایی مهار چسبندگی باکتری ها و تشکیل بیوفیلم ها را دارند یاری کند.

نتایج این تحقیق در مجله دانشگاهی Nanoscale منتشر شده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتشار: 29 آبان 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: majalepc.ir شناسه مطلب: 396

به "کاهش عفونت های بیمارستانی با تغییردر نانوساختار سطوح" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کاهش عفونت های بیمارستانی با تغییردر نانوساختار سطوح"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید