درخشش دو فیلم در مجامع بین المللی، فیلم کوتاه با فیلم های آماتوری فرق دارد
به گزارش مجله تخصصی کامپیوتر، راهیابی فیلم سازی اردبیلی به جشنواره بین المللی بهانه ای شد تا با او پیرامون فیلم سازی و موضوع حضور در مجامع بین المللی مصاحبه کنیم.
به گزارش خبرنگاران اردبیل؛ بهنام اسدالهی متولد 1372 در اردبیل و تحصیل نموده رشته سینما است که از سال 87 فعالیت هنری خود را با بازیگری تئاتر آغاز نموده است. اسدالهی کارنامه درخشانی دارد که اخیرا در اخرین فیلم خود با اسم صامت حایز رتبه شده است. این فیلم به تهیه نمایندگی انجمن سینمای جوان استان اردبیل و سعید سازگار تهیه و فراوری شده است. اسدالهی در فیلم سایه های سنگین کلاغ در مجامع بین المللی هم خوش درخشیده است و بیش از 16حضور و 4 جایزه بین المللی برای خود دریافت نموده است. این فیلم برترین فیلم تجربی نوزدهمین جشنواره بین المللی جهت 66 آمریکا، برترین فیلم موضوع انسانی ششمین جشنواره بین المللی کارتو کاپوی ایتالیا، دیپلم افتخار بیست و چهارمین جشنواره بین المللی اوانکای پرتغال و نامزد دریافت برترین فیلم جشنواره سوِئد فیلم فستیوال سوئد است.
برای آشنای بیشتر با این هنرمند پیروز اردبیلی، گفتگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
به اسم اولین سوال بفرمایید از چه زمانی وارد دنیای فیلم شدید ؟
از سال 87 فعالیت هنری خود را با بازیگری تئاتر آغاز کردم اما متاسفانه هیچ وقت موقعیتی فراهم نشد که بازیگری بر روی صحنه نمایش را تجربه کنم .
طی یک اتفاقی جهت جدیدی برای من آغاز شد که در حوزه تلویزیون و سینما فعالیت هنری خودم را با عواملی در پشت صحنه فیلم ادامه دادم در این جهت شرایطی به وجود امد که از بدو ورود دستیار صدابردار شدم و به حوزه صدابرداری فیلم هم علاقمند شدم.
این شیفتگی من را به سمت و سوی صدا و صدابرداری سوق داد به حدی که با شدت گرفتن این علاقه و مهارت در این حوزه من به اسم صدابردار و دستیار صدا در بسیاری از فیلم های بلند سینمایی و سریال در فراوریات شبکه های ملی و بین المللی باکو انجام کار کردم. درهمان سالهاعلاقه شدیدی به فیلم سازی داشتم و به نقطه ای رسیدم که آن را در اولویت انتخاب ها و علایق خود قرار دادم و فیلمسازی شغل مورد علاقه ام شد.
در خصوص اخرین فیلمی که حایز رتبه شده است شرح دهید؟
من یک انیمیشن و 4 فیلم داستانی را کارگردانی کردم که در فستیوال های ملی و بین المللی حضور داشته و جوایز زیادی را برای خود کسب نموده اند. اخرین فیلمم صامت است که به تازگی پخش بین المللی آن را اغاز نموده ام. این فیلم به تهیه نمایندگی انجمن سینمای جوان استان اردبیل و سعید سازگار تهیه و فراوری شده است.
مضمون فیلم ها در چه زمینه ای است؟
درون مایه و اندیشه هایی که من در فیلم هایم در نظر می گیرم موضوعات انسانی است و این دیدگاهی است که همواره در فیلم هایم به آن پرداخته ام. موضوعات زیادی وجود دارد و هنرمندان از زوایای مختلفی به ان پرداخته اند اما در دنیا مضمون هایی هستند که بیشتر ارجحیت دارند مثل جنگ، حقوق بشر، صلح، بحران محیط زیست. فیلم کوتاه سایه های سنگین کلاغ سعی بر این دارد که حقوق بشر را با یک دیدگاه و زاویه ای متفاوت نشان دهد که علت دیده شدن این فیلم هم همین است .
چه شد چنین موضوعی را انتخاب کردید؟
من در روزمرگی هایم در جایی که زندگی می کنم موضوعات زیادی را می بینم که تعداد زیادی از ان در رابطه با مضامین انسانی هستند و این موضوعات در من تاثیرات بسزایی دارند و باعث می گردد حول محور این موضوعات دغدغه داشته باشم و با یک دیدگاه مثبت ان را به تصویر بکشم. فیلم کوتاه سایه های سنگین کلاغ سعی می نماید این مضامین را با نمادها و نشانه ها را به مخاطبین خود انتقال دهد به گونه ای که عدم وجود دیالوگ در فیلم باعث شده بتواند ارتباط خوبی برقرار کند. چرا که این نوع فرم روایت زبان دنیای دارد.
شما به اسم فیلمساز به نظرتان بهتر است چطور به فیلم کوتاه نگاه کنیم به اسم یک مدیوم مستقل یا راهی برای رسیدن به فیلم بلند؟
فیلم بلند مسلما با فیلم کوتاه فرق دارد از نظر ساختار و حتی به گونه ای شده که در دنیا صندلی ویژه ای برای خود ایجاد نموده است. اما فیلمسازان زیادی وجود دارد که متعهد به فیلمسازی در حوزه فیلم کوتاه هستند و دیده می گردد فعالیت هنریشان را در همین حوزه ادامه می دهند. اما تعدادی فیلمسازان دیگر هم وجود دارند که فیلم کوتاه را به دیده تجربه و پرشی به سینمای بلند می بینند و پیروز هم عمل نموده اند به اسم مثال تعدادی از فیلمسازانی که بعد از فیلم کوتاه به سینمای بلند سوق پیدا نموده اند می توان شهرام مکری، سعید روستایی، محمد کارت و فیلمساز هم استانی خودم رضا جمالی نام برد که صندلی خوبی پیدا نموده اند.
شرایط فیلم کوتاه در اردبیل چگونه است؟ ایا سیر صعودی دارد؟
هر ساله نسل جدیدی به بدنه فیلم کوتاه استان اضافه می گردد و این جای امیدواری دارد. در این بین درخشش اخیر فیلمسازان ما در جشنواره های ملی و بین المللی نشان داد که هنرمندان اردبیلی نسبت به استان های دیگر پیش رو هستند. سینمای کوتاه در کشور ما صندلی خود را کم کم در حال پیدا کردن است ولی در بعضی از شهرها و استان های کشور صندلی ویژه خود را به دست نیاورده اند که مسئولان فرهنگی می توانند با هنرمندان در این زمینه یاری نمایند.
آیا سطح فیلم کوتاه اردبیل با شهرهای دیگر برابری می نماید؟
در استان اردبیل هنرمندان ما پیش رو تر از هنرمندان مرکز از لحاظ عملی نسبت به تئوری هستند و علت آن هم کم بودن فراوریات شهرستان است که باعث شده هنرمند در شاخه های متفاوت پشت صحنه تجربه کسب کند وکارهای بیشتر تجربه کند و این اتفاق سبب شده مهارتشان در رشته های متفاوت سینمایی بیشتر گردد ولی تعدادی از هنرمندان دیگر هم هستند که ترجیح می دهند در کنار یادگیری عملی به صورت اکادمیک هم اموزش ببینند.
آغاز تجربه و یادگیری در شهرستان ها بیشتر به صورت عملی اغاز می گردد ولی در تهران هنرمندان به صورت اکادمیک اغاز نموده سپس به سمت شاخه های پشت صحنه می فرایند. محدودیتها باعث شده کوشش هنرمندان شهرستان بیشتر گردد تا بتوانند خود را هم سطح هنرمندان مرکز نمایند و ما این را نمی توانیم انکار کنیم که فیلم کوتاه هنرمندان مرکز نشین از نظر هزینه ای که صرف فیلم می گردد و بعلاوه از لحاظ عوامل و تجهیزات سطح بالایی دارند.
آیا معتقدید مخاطب عام هم می تواند با فیلم کوتاه ارتباط برقرار کند یا فقط مخاطب خاص؟
امروزه درگیری های زندگیمان به قدری زیاد شده که فرصت نمی کنیم یک فیلم بلند را به صورت کامل دیدن کنیم. از طرفی صفحات مجازی و فستیوال های که در حوزه فیلم کوتاه برگزار می گردد این صنعت مستقل فیلمسازی را در دنیا از صندلی ویژه ای برخوردار نموده است. در کشور ما هم مخاطب عام نسبت به ان به مرور شناخت پیدا نموده اند هر چند که تکنولوژی موبایل های همراه باعث شده که خود مخاطب عام به سمت و سوی فیلم کوتاه به صورت اماتوری سوق پیدا کند. پس در کنار مخاطب خاص مخاطب عام هم از فیلم کوتاه کمی شاخت دارد و ارتباط برقرار می نماید اما در این وسط نباید با یک فیلم اماتوری صفحه های مجازی مقایسه گردد، این نوع فیلم ها هیچ فرقی با فیلم بلند ندارد، تنها فرق ان در نوع ساختار و زمانیست که باید محتوای داستان را ارایه دهد.
فرایند ای که برای نوشتن فیلمنامه انتخاب می کنید چگونه است؟
زمانی که با اتفاقی روبرو می شوم که دغدغه من می گردد در رابطه با آن موضوع ایده اصلی داستان را پیدا می کنم و چارچوب فنی نوشتن فیلمنامه را آغاز می کنم. اغاز داستان من از کجاست؟ میانه ان به چه سمتی و انتها ان چگونه خواهد بود؟ براساس اتفاقات داستانم صحنه و فضا سازی را ایجاد نموده نوع شخصیت ها و قهرمان اصلی داستان را معین و گره ای بین ان ها ایجاد می کنم این گره ها کنش ها و واکنش هایی را ایجاد می نمایند که باعث کشمکش ها در داستانم می گردد و در انتها همزمان با گره گشایی در زیر لایه داستانم محتوایی را که مدنظرم است را ارائه می دهم به طوری که در ضمیر ناخوداگاه مخاطبم بذرمحتوا را به یاری داستانم می کارم .
به نظر شما چرا میل به سینمای داستانی بیشتر است؟
طبیعتا ما از بچگی علاقمند به شنیدن قصه یا داستان گویی هستیم به همین علت ترسیم یک دنیای خیالی که ساخته و پرداخته فکر یک نویسنده است برای مخاطب مجذوب کننده است. اتفاق هایی که ما تجربه ننموده ایم. همواره سعی می کنیم حتی اگر ان را انجام ندادیم هم بتوانیم ببینیم به همین دلیل زمانی که یک هنرمند می خواهد یک درد جامعه را به تصویر بکشد با سرگرم کردن مخاطبش را همراه می نماید که این سرگرم کردن تنها با داستان ممکن است.
حرف ناگفته ای دارید؟
هنرجوهای زیادی وجود دارند که علاقمند به ورود به حوزه سینما هستند. به نظر من برای ورود و یافتن به این صنعت زمان و پشتکار به همراه خودکفا بودن ضروری است. هنرجویانی که می خواهند وارد این حوزه شوند انتظار نداشته باشند کسی کاری برایشان انجام دهد. در هر حوزه ای که علاقمند باشی اگر روی پای خود نایستی هیچوقت پیروز نمی شوی چراکه باید این را مد نظر قرار داد که هنرجویان مثل شما وجود دارند که می خواهند در اولویت باشند.
مصاحبه از سولمازنعمتی خبرنگار خبرنگاران اردبیل.
منبع: جام جم آنلاین