فیزیکدان ها نشانه هایی از یک ذره مرموز به نام Glueball یا گلوله چسبناک را پیدا نموده اند - مجله تخصصی کامپیوتر

این موضوع نویدبخش یک پیشرفت بسیار مهم در فیزیک است. کار اصلی گلوبال ها نگه داشتن کوارک ها در محل شان و پایدار نگه داشتن اتم ها است. کوارک ها بلوک های سازنده پروتون ها و نوترون ها هستند.

این کارکرد باعث می گردد که گلوبال ها را بخشی از نیروی هسته ای قوی محسوب کنیم که یکی از چهار نیروی اساسی همراه با گرانش، الکترومغناطیس و نیروی هسته ای ضعیف هستند.

تا کنون گلوبال ها فقط چیزهایی نظری بودند که فیزیکدانان به آنها باور داشتند اما مدرک تجربی و مشاهده ای برای آنها وجود نداشت.

گلوبال های منفرد حاوی هیچ ماده ای نیستند، آن ها فقط نیرو را حمل می نمایند، اما گلوله های چسبنده جرمی دارند که به وسیله برهمکنش های گلوبال ها ایجاد می گردد.

اثبات وجود آنها تاییدنماینده درک کنونی ما از نحوه عملکرد کیهان و مدل استاندارد فیزیک ذرات است.

در آزمایش تازه از برخورددهنده الکترون-پوزیترون پکن II در چین. برای درهم شکستن مزون ها، که ذرات متشکل از کوارک و آنتی کوارک هستند که به وسیله نیروی هسته ای قوی کنار هم قرار گرفته اند، استفاده شد.

با غربال کردن بقایای زیر اتمی حاصل از خرد کردن ذرات - یعنی چیزی حدود 10 میلیارد نمونه - محققان توانستند شواهدی از ذرات با جرم میانه 2,395 MeV/c2 را ببینند. این همان جرمی است که پیش بینی می گردد گلوبال ها داشته باشند.

نام ذره مورد بحث را فعلا X(2370) گذاشته اند. البته بعضی از محاسبات دیگر دقیقاً با آنچه محققان در پی آن بوده اند، مطابقت ندارند و احتیاج به میزان گیری ها و مشاهدات بیشتری است.

بسیاری از این تحقیقات علمی با پیشرفت های مداوم در تکنیک های ریاضی و قابلیت های محاسباتی امکان پذیر شده اند - که برای محاسبه تعداد زیادی از تعاملات که ممکن است از یک گلوله چسبناک سرچشمه گرفته باشند، مورد احتیاج است.

به علاوه، ما اکنون تجهیزات و ابزار لازم برای آنالیز اساسی ترین عملکرد های دنیا طبیعی و فراوری میلیارد ها حالت ذره ای لازم برای شناسایی گلوبال ها داریم.

این تحقیق در Physical Review Letters منتشر شده.